Druga szansa - Recenzja #48

"Druga szansa"

Wznowienie książki

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Wydawnictwo: Uroboros

Ilość stron: 332

Data wydania: 22.08.2018 r

Dwudziestodwuletnia Julia budzi się w przerażającym szpitalu. Nie ma pojęcia skąd się tam wzięła i co tam robi. Ośrodek rehabilitacyjny ma jej pomóc z poradzeniem sobie z jej przeszłością, a przede wszystkim - przypomnienie jej sobie o minionych zdarzeniach. Z czasem dowiaduje się różnych ciekawych wiadomości na temat swojego życiu oraz o rodzinie, tylko czy są to prawdziwe informacje? Na domiar złego, Julkę nawiedza duch, a jej sąsiadka z pokoju obok mówi, że umrze. A więc co jest prawdą, a co kłamstwem?

"Drugą szansę" przeczytałam ze względu na ogrom pozytywnych opinii pojawiających się na różnych blogach, bookstagramach. Od Katarzyny Bereniki Miszczuk czytałam tylko "Wilka" oraz "Wilczycę" i po tych historiach niezbyt miałam ochotę poznawać inne książki napisane przez tę autorkę. Dobrze, że się przekonałam, bo "Druga szansa" była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Oczywiście pozytywnym :D

Na początku miałam ogromny problem z tą historią. Zaczęłam ją czytać i skończyłam na trzecim lub czwartym rozdziale, gdyż kompletnie nie potrafiłam wciągnąć się w fabułę. Kilka dni (albo tygodni?) później miałam do szkoły na późniejszą godzinę i stwierdziłam, że wezmę sobie jakąś książkę do poczytania. Padło właśnie na "Drugą szansę" i dobrze, że dałam tej książce drugą szansę, bo w ogóle nie potrafiłam się od niej oderwać. Miałam plan, żeby nie iść na lekcje i czytać, jednak porzuciłam ten świetny pomysł. Książkę udało mi się przeczytać w 3 dni, chociaż jest to historia, którą można połknąć w jeden wieczór.

Bardzo przywiązałam się do głównej bohaterki i śledziłam jej losy z zapartym tchem. Były momenty przerażające, kiedy sama przyglądałam się pomieszczeniu, w którym się znajdowałam, czy na mnie coś zaraz nie wyskoczy. Ośrodek w książce naprawdę oddaje klimat i jest czego się bać! Na szczęście główna bohaterka nie była taka strachliwa jak ja i dobrze, bo chyba źle czytałoby mi się tę książkę.

Polubiłam "przygodę" Julki i Adama, którzy według mnie byliby idealną para i mogliby być głównymi bohaterami w jakimś romansie ;)). Tak bardzo trzymałam za nich kciuki, że każdy moment ich rozłąki był dla mnie okropny. Chociaż wydarzenia końcowe były jak dla mnie trochę absurdalne, tudzież dziwne, to ostatnie strony książki wszystko tłumaczą. Nie ma szans, żeby ktokolwiek z was mógł spodziewać się zakończenia. Kiedy zaczęłam domyślać się o co może chodzić, byłam załamana. Ostatnie 20 stron to ja raczej przeleciałam wzrokiem niż przeczytałam. Jak już wszystkie emocje opadną będę musiała to jakoś przeczytać. Mam nadzieję, że mi się uda, bo ta historia była niezwykła i już wiem dlaczego wiele osób uwielbia autorkę. Ja też zaczęłam i koniecznie muszę zabrać się za inne jej pozycje.
Książkę oceniam 11/10. Powinniście ją przeczytać!