Zagubieni - Recenzja #115

"Zagubieni"

Autor: Kevin Wignall

Wydawnictwo: Feeria Young

Ilość stron: 340

Data wydania: 03.07.2019 r.

Opis

PRZETRWAĆ

Grupa licealistów nigdy nie musiała się nawet zastanawiać nad znaczeniem tego słowa. Aż do momentu, gdy ich samolot rozbił się w odległym lesie deszczowym... i żaden z dorosłych nie przeżył wypadku.

Niebezpieczeństwa czyhają wszędzie. Nikt nie może czuć się pewnie. Nikomu nie można zaufać.

Tom Calloway od początku był przeciwny wycieczce do Kostaryki. Niestety, poleciał tym samolotem i jak inni, uległ wypadkowi. Tom i mała grupa jego kolegów z klasy cieszą się, że żyją, ale ich radość szybko się kończy, gdy niektórzy z nich padają ofiarą zagrożeń czających się w dżungli - zwierząt owadów, a nawet bezlitosnego upału. Każda podejmowana przez nich decyzja może oznaczać życie lub śmierć. 

W miarę upływu dni i rosnącej desperacji ocalałych niebezpieczeństwo wcale nie maleje. Nie wszyscy radzą sobie z traumą, widząc, jak ich przyjaciele umierają, a walka o przywództwo wkrótce nastawia ich przeciwko sobie. Kiedy zaś w samym sercu tropikalnego lasu natkną się na ślady innych ludzi, czy będzie to oznaczało ratunek- czy zupełnie odwrotnie?...

Opinia

W dzieciństwie bardzo lubiłam czytać przygodówki. Od dłuższego czasu nie sięgałam już po książki z tego gatunku, więc gdy natrafiła się okazja, wzięłam tę w ciemno. Już od samego początku byłam zaintrygowana "Zagubionymi". Książka zaczyna się od przedstawiania motywu efektu motyla i również na tym się kończy. Jednak jest to omówione na przykładzie głównego bohatera tej historii- Toma i jego rodziców. Bardzo podobało mi się to wprowadzenie, bo nie ukrywajmy, było one oryginalne. Po tym wstępie zaczyna się już dziać cała historia. Nie musimy długo czekać na awarię samolotu, bo już po kilkunastu stronach takowy wypadek ma miejsce. Podobało mi się to, że autor nie uciął tej sceny, tylko opisywał wszystkie zdarzenia i przeżycia- moment, gdy samolot zaczyna spadać, odłączenie pierwszej części samolotu itp. Po tym wydarzeniu bohaterowie lądują w dżungli i zaczyna się cała historia. 

Jak to zazwyczaj bywa w podobnych sytuacjach, bohaterowie zaczynają dzielić się na grupki. Ktoś staje się przywódcą, inny specem od pewnych rzeczy. W tej historii Tom odgrywa rolę outsidera, który zbiera sobie gromadkę ludzi uważających go za lidera. Chłopak jest zazwyczaj opanowany, dobrze wie, co ma robić i potrafi uspokoić innych. Powiem teraz szczerze, że z tym całym spokojem i rozwagą bohaterów mam problem. Bo jak jeszcze zachowanie Toma potrafię zrozumieć w 100% (kilka lat temu stracił rodziców, opiekuje się nim dziewczyna, które od zawsze była dla niego bardziej przyjaciółką niż matką i w pewien sposób uodpornił się na wszelkiego rodzaju uczucia), to nie rozumiem dlaczego pozostała część grupy nie wpadła w panikę. Wszyscy byli świadkami okropnego wypadku, w którym zginęło kilkanaście osób. Jakiś chłopak leżał niedaleko nich martwy na drzewie, a cała grupa tak jakby olewała ten fakt. Z tego co zauważyłam, nie tylko ja miałam z tym problem. Wiele recenzentek również zwróciło na to uwagę. 

Przejdźmy teraz do kolejnej kwestii czyli fabuły. Z jednej strony obawiałam się tego, co autor może nam zaserwować. No bo tak, wszędzie w koło drzewa, gdzieś tam w oddali płynie sobie jakaś rzeczka, a bohaterowie przecież muszą jakoś uciec. Okazało się, że autor miał naprawdę dobry pomysł, wykonanie również mu wyszło i wcale nie było nudno! Nie możemy narzekać na brak akcji, przez całą książkę towarzyszy nam nutka niepewności oraz napięcie i strach. Autor bardzo dobrze ugryzł temat i do samej fabuły nie mam żadnych zarzutów. Grupka nastolatków przemierza dżunglę w poszukiwaniu drogi powrotnej do domu. Mierzą się również z wieloma przeszkodami, bo jak wiadomo, w dziczy nie jest łatwo przetrwać bez jedzenia i picia. Podczas całej książki dodatkowo umiera kilka osób, a inni są ranni. Nie możemy narzekać na brak wrażeń!

Dobrym posunięciem było wykreowanie przez autora bardzo różniących się od siebie postaci. Z jednej strony można to uznać jako pójście na łatwiznę, jednak ja nie patrzyłam na to takimi kategoriami. W grupie ocalałych uczniów znalazł się przyszły lekarz, wynalazca, polityk oraz osoba uwielbiająca przyrodę, która nie bała się wchodzić w głąb dżungli. Było to dla mnie o tyle ciekawe, że ci bohaterowie potrafili poradzić sobie w obecnych warunkach. Jednak liczyłam, że będzie im trochę ciężej, bo nadal nie są to dorośli ludzie, a grupa nastolatków.

Podsumowanie

Z "Zagubionymi" spędziłam czas bardzo przyjemnie. Była to oryginalna i pomysłowa książka, od której trudno jest się oderwać. Większych zarzutów do niej nie mam i na pewno jeszcze kiedyś po nią sięgnę.