Tusz - Recenzja #44

"Tusz"

Tom 1

Autor: Alice Broadway

Wydawnictwo: We need Ya

Ilość stron: 378

Data wydania: 05.09.2018 r.

W tym świecie każdy z nas naznaczony jest tuszem. Każdy posiada wytatuowane swoje imię, kreski, które świadczą o naszych przestępstwach lub osiągnięciach. Mamy na plecach nasze drzewo genealogiczne, które przypomina nam o najbliższych.
My jesteśmy naznaczeni, ale istnieją również tacy, którzy się od nas odwrócili. Nie chcą, aby ich ciała zostały pokryte tuszem. Na co dzień trudno spotkać przynajmniej jednego z nich. Ukrywają się przed rządem. Ukrywają się przed nami. Ale ja znam jednego z nich. To chyba mój ojciec. A może i też ja?

Mówiąc szczerze, do przeczytania tej książki totalnie zachęciła mnie okładka. Obecnie wylądowała na pierwszym miejscu wraz z "Kirke" w najładniejszych okładkach na mojej półce! Ale nie będę przecież rozwodzić się nad okładką :D. Chociaż przyznam, że wnętrze jest równie piękne.

Pomysł na tę historie jest bardzo oryginalny i zachwycił mnie w 100%, jednak jest coś o czym warto wspomnieć. Czcionka w książce jest bardzo duża przez co o wiele łatwiej i szybciej się czyta. Autorka często stosuje powtarzanie pewnych informacji, które raczej nie powinny wypaść nam z głowy, gdyż były to raczej podstawowe rzeczy. Przez ten zabieg miałam wrażenie, że ta książka skierowana jest do trochę młodszych czytelników. Niedawno czytałam "Kroniki Archeo", więc dlatego mogę tak uważać, ale jest to tylko i wyłącznie moje zdanie.

Książka zaczyna się od momentu śmierci ojca Leory, który musi zostać pochowany. Nie wygląda to tak samo jak u nas, ponieważ w tamtym świecie trzeba wyciąć skórę wraz z tatuażami, a rząd po pewnym czasie musi wyważyć jakim byłeś człowiekiem za życia. To właśnie od tamtego czasu, główną bohaterkę napotyka wiele problemów i zagwozdek. Z każdy następnym rozdziałem dowiadujemy się kolejnych nowości o świecie wykreowanym przez autorkę. Możemy doszukać się również trochę magii i fantastyki, a w ciągu czytania możemy nawet dostać piękne baśnie, które mnie absolutnie zachwyciły.

Nie mam pojęcia, czy było gdzieś wspominane ile Leora ma lat. Zdaje mi się, że coś około 16, ale czytając bardzo trudno było mi to wyłapać. O głównej bohaterce w ogóle ciężko mi mówić. Nie miałam na jej temat jakiś większych przemyśleń. Ona po prostu była w tej książce i tyle. Chyba z żadną z postaci jakoś szczególnie się nie zżyłam. Czytałam te historię z zapartym tchem, kibicując bohaterom, aby wszystko im się udało, ale nic poza tym. Trochę tego żałuję, bo książka jest naprawdę fajna, a takie "postacie na raz" kompletnie tu nie pasują.

Zakończenie było dla mnie naprawdę niespodziewane. Nadal jestem w szoku jak ta książką się skończyła. Jedyne co mi pozostało, to czekać na następny tom, który mam nadzieję zagości w Polsce już niedługo :D